Hani diyorum ki…
Baharıma vursan, masmavi masalların arasından.
Aksan içime, yudum yudum içsem güneşinden…
Hani diyorum ki…
Ömrüme aksan, bembeyaz rüyaların içinden.
Şarkılarıma dalsan, mısra mısra öpsem yüreğinden…
Hani diyorum ki…
Sarsan karanlığımı, ıslatsan bulutumun avuçlarını.
Nağme nağme dökülsen yıldızlarımın kapı aralığına…
Hani diyorum ki…
Şöyle bir açılıverse pencerem, usulca giriversen bakışlarıma…
Uzanıversen boylu boyunca, ince yağmur kokusuna,
Islanıversen, dudaklarından ayak bileklerine kadar…
Sarılsan…ve sadece sussan.
Senden başka hiç kimse susmasa,
Senden başka hiçbir şey olmasa…
Hani diyorum ki…
Şöyle bir açıverse yediveren,
Dağılsa yedi iklime düşlerimin mavisi…
En çılgın halimle koşsam sana,
Sarılsam göğünün umuduna.
Damarlarım şişercesine bağırsam güneşe, sarılsak…
Hani diyorum ki…
Okşanmamış bir kar tanesi bıraksam saçlarına,
Üşümemiş bir güneş açsa dudağında…
Yeniden yazılsa tarihim, açsa çiçeğim,
Sadece düştüğüm için acısa kalbim…
Hani diyorum ki…
Hayat baştan başa ömrün koksa,
Ellerin dokunsa son yazıma…
Koşsan…Koşsak...En uzak şarkılara…
Sana sonsuzluk kala…