Dirbêsiyê kentinden olan YPG savaşçıları Şoreş ve Berxwedan adlı ikiz kadeşler 2012 yılında YPG saflarına katıldılar. Her ikisi de ‘Dirbêsiyê’ soyadını kullanıyor ve çoğu kez arkadaşları onları birbirinden ayırt edemiyor. Şimdi Serêkaniyê direniş cephelerinde bulunan ikizler, YPG’ye katılımlarını ve direnişe ilişkin görüşlerini ANHA’ya anlattı.

“Saldırı tehdidi altında olan halkımızı korumak için YPG’ye katıldık” diyen ikiz kardeşlerden YPG’li Şoreş Dirbêsiyê, katılım sebebini şöyle dile getirdi: “YPG’ye katılım kararını Berxwedan verdi. YPJ’yi gördüğümde kendimden utandım ve evde ne işim var diye kendi kendime sordum. Bugün devrim varsa biz gençler bu devrimün yükünü omuzlamalıyız. Bizler silahlanmasak yabancılar mı gelip bizim için silahlanıp bizleri koruyacak?”

Katılım kararı aldıklarında babalarının da görüşünü aldıklarını belirten Şoreş, “babam aynen şöyle dedi bana: ‘Şoreş; namus bir kere elden gider ve ölüm de bir kez gerçekleşir. Ancak insanın namusu gideceğine ölsün daha iyi!’ Bu sözler beynimde çivi gibi yer etti. Direnmek yaşamaktır ve direnmeye devam edeceğiz” dedi.

İkizler aynı direniş mevzilerinde

İkizi Berwxedan’la aynı çatışmalarda er aldığnı ifade eden Şoreş, ikiziyle savaştaki bir anısının şu sözlerle özetledi: “bir hamle sürecindeydik. İkizimle ayrı taburlardaydık. Her ikimizde de BKC vardı. Bir çete aracı gelip yanaştı. Her birimiz bir taraftan aracı taradık. Araç imha olmuştu. Operasyondan dönüşte 7 km yürüdük. Susuzluktan perişna olmuştuk. Bir su havuzuna rastladığımız zaman baktık ki su pek de temiz değil. Ama yine de içtik o suyu. Savaşa gidiş bizim için halaya katılmak gibidir. Kardeşiz; ama savaş ve çatışmalarda kardeşlik bir tarafta kalır. Çünkü hepimiz orada arkadaşız, heval’iz. Yurdumuz da her şeyden daha değerlidir.”

‘Doktorun benzi sarardı’

Çoğu zaman arkadaşlarının ikizleri karırtırdığını ve ayırt edemediklerini söyleyen YPG’li Şoreş, “çoğu ke zikimizi karıştırıyorlar. Arkadaşlar gelip bana selam veriyor ve ‘Berxwedan adımız unuttun mu’ diyorlar. Ben de ‘yok’ diyorum. ‘Çünkü ben Berxwedan değilim!’ kimi de gelip işte falan taburdaydın burada ne işin var diye soruyor. Yine ‘ben Berxwedan değilim ki’ diyorum. Bir seferinde doktora gittim. O raralar Berxwedan da yaralanmış ve vücuduna bir parça almıştı. Doktor beni gördüğünde ‘neden kolundaki serumu çıkarmışsın?’ diye çıkıştı. O da benim ikizim olduunu fark etmemişti. Ben de ‘artık iyileştim. Birşeyim kalmadı’ dedim. Doktor daha sonra Berxwedan’ın kaldığı odaya gitti ve baktı ki daha yatıyor. O zaman doktorun benzi birden sapsarı kesildi.”

Şoreş, Rojava dşına çıkmış olan gençlere geri dönmeleri çağrısında bulunarak “YPG olarak varolduğumuz sürece hiçbir gücün halka zarar vermesine izin vermeyeceklerini ve halkı koruyacaklarını söyledi.

Berxwedan: ‘Birbirimizi hissediyoruz’

Şoreş’in ikizi YPG’li Berxwedan Dirbêsiyê de kürt halkına yönelik saldırılara tahammül edemediği için ikiziyle YPG’ye katıldığını, aynı mevzide savaştığını belirtti.

Berxwedan, ikiziyle birbirlerini hissettiklerini söyleyerek yaşadığı bir olayı anlattı: “birimize birşey olduğunda diğeri bunu hissederek farkına varıyor. Bir operasyona katıldık. Kardeşim Şoreş yaralanmıştı. Ayrı yerlerdeydik o zaman. Ama Şoreş’e birşeyler olduğunu hissettim. Operasyondan döndüğümüzde arkadaşlar kardeşim Şoreş’in taralandığını haber verdiler. Yanılmamıştım. Arkadaşlara ‘Şoreş de her arkadaş gibidir. Hiçbirinizden daha değerli değildir’ dedim”.

Berxwedan da yırdunu terkedip başka yerlere göçetmiş olan Rojavalilara geri dönmeleri çağrısında bulunup “bugün Kobani’nden Dêrik’e kadar düşmanlar bize salsdırıyor. Ama bir savunma gücümüz var ve bölgelerimizi çetelerden başarıyla koruyabilecek düzeydedir. Moralimiz yüksektir. Bu moralle DAIŞ çetelerinin saldırılarına gereken cevabı veriyoruz. Yakında da çeteleri yurdumuzdan söküp atacağız. Artık Yeter! Bundan böyle halk olarak kendimiz için çalışıp çabalayalım” dedi.

İkizlerin arkadaşı Kemal Anur ise, iki kardeşi birbirinden ayırt etmenin çok zor olduğunu belirtti. Kemal, “Şoreş Şehîd Zerdeşt taburundayken Berxwedan Şehîd Dijwar taburunda görevliydi. Bir defasında Şehîd Zerdeşt taburuna görev icabı gittim ve orada Şoreş’i tanıdım. Şehit Dijwar taburuna gittiğimde Berxwedan’ı gördüm ama tanımamıştım. Şoreş’tir diye selam verdim, o da selam verdi; ama sesini çıkarmadı. Çünkü ilk değildi ikiz kardeşlerin karıştırılmaları.” / ANHA