"İnsanlık tarihi; mazlum halklara uygulanan zulüm ve yaratılanutanç tabloları kadar,özgür yaşamı doğuran direniş destanlarıyla da doludur. Tarih; kan ve katliam kadar, zalimlerin zulmünün utanç tablolarıyla da doludur.

Tüm dinlerde ölülere saygı önemli bir ritüel olagelmiştir. Ölüm hiçbir yasanın işlemediği, dünyevi tüm sorumluluklardan sıyırıldığı bir durumu ifade eder. Yaşamını yitiren kişinin kim olduğu, dini inancının ne olduğu, hangi ırka ait olduğu ve cinsiyetinin ne olduğu hiçbir önem taşımamaktadır. Burada önem kazanan yaşamını yitirenlere karşı tutumdur.

Her ideoloji, her devlet, her toplumsal yapı ve hatta her birey kendisine yakışanı yapar ve bu biçimiyle de tarihteki yerini alır. Burada önem kazanan ahlaki ve vicdani tutumdur.

12 Eylül gibi bir karanlığı bu ülke halklarına reva gören zihniyet sahipleri bugün anıt mezarlar da korunmaktadırlar. Tüm bu yaşanmışlıklara rağmen, ölüm sonrası dünyevi tüm sorumluluklar bağlı olunan inanç çerçevesinde değerlendirilir. Hiçbir hukuk ve yasa bu konuda iş görür durumda değildir.

Bundandır ki mezarlar ve mezarlıklar dokunulmazdır. Bakımına itina gösterilir. Toplumun zihni, manevi dünyası ve hafızasıdır. Toplum mezarlar ve mezarlıklara yaklaşımı ahlaki ve vicdani bir sorumluluk olarak ele alır.

En son dün Hakkâri Seré Sola mezarlığına dönük ortaya konulan tutum ve gerçekleştirilen yıkım, tüm Hakkâri halkını derinden yaralamıştır. Bugün hayatını kaybetmiş insanlara dahi tahammül edilemiyorsa bunların üzerinden topluma bir gözdağı ve korku salmak isteniyorsa bunun sonuç almadığını tarih bizlere göstermiştir. Halkın manevi değerlerine dönük bu saldırılar ruhsal ve duygusal kopuşu hızlandırdığı gibi geriye dönüşü imkânsız hasarlara da neden olmaktadır. Seré Sola mezarlığına dönük ortaya konan bu yıkım tutumunu kınıyor, tarih bu yaklaşımı kara bir leke olarak kaydedeceği gibi, utanç tablosu olarak da hafızalarda yerini alacaktır."