Lozan Üniversitesi Rektör yardımcısı Prof. Francois Bussy imzasıyla Dokuz Eylül Üniversitesi Rektör vekili Prof. Dr. Erdal Çelik’e yazılan yazı şöyle: “İsviçre-Avrupa Siyaset Bilimi Değişim Programı, Lozan Üniversitesi Siyaset, Tarih ve Uluslararası İlişkiler Enstitüsü profesörleri ile Profesör Ayşen Uysal tarafından imzalanmıştı. Profesör Ayşen Uysal’ın idari soruşturma nedeniyle açığa alınması yüzünden sağlıklı işbirliği için koşullar kalmadı. Bu nedenle bu anlaşmayı askıya almaya karar verdik. Bu duruma derinden üzülüyoruz ve Profesör Ayşen Uysal bu anlaşmayı tekrar aktif hale getirdiğinde işbirliğimizi memnuniyetle tekrar başlatacağız.”

Prof. Dr. Ayşen Uysal, Paris 8 Üniversitesi’nin de aynı kararı aldığına dikkat çekerek, “Henüz yazıları ulaşmadı ama Paris 8 Üniversitesi, 15 Aralık’ta bütün ilişkileri dondurma kararı aldı, anlaşmalar durduruldu. İhraç edilen akademisyenler işe tekrar alınmadığı sürece öğrenci, akademisyen değişimi dahil tüm işbirliği anlaşmaları askıda kalacak’’ diye konuştu.

Her iki üniversite ile de anlaşma imzalanması için öncü olduğunu anlatan Prof. Uysal, şunları söyledi: “Aslında sadece ben değil bildiriye imza atan birçok arkadaşımız, üniversitelerin uluslarası ilişkilerini de sağlayan insanlar. Ben yıllarca Erasmus Koordinatörü olarak çalıştım, Dış İlişkiler Koordinatörlüğü yaptım, çok sayıda uluslarası konferans düzenledim. Durum böyle olunca benim yurtdışına çıkabilme olanağım kalmadı. En kötüsü de İsviçre’de Fribourg Üniversitesi’nde dersim vardı. Oradaki öğrenciler 1. dönem dersleri alamadılar kredilerini tamamlayamadılar. 2. dönem de gidemeyeceğim ortaya çıkınca öğrenciler daha fazla mağdur olmasın diye şimdi yerime birini arıyorlar.”

‘YALNIZ OLMADIĞIMI GÖRDÜM’

Prof. Uysal, anlaşma iptali üzerine hissetliklerini de şöyle anlattı: “Devlet kendinizi değersiz ve yalnız hissetmeniz için elinden geleni yapıyor. İhraç edilmemin bendeki en büyük etkisi bu oldu. Değerim yokmuş gibi düşündüm. Boşluğun bir şekilde doldurulduğu görmek insanı üzüyor, yıpratıyor. Böyle bir karar kendimi iyi hissetmeme neden oldu, yalnız olmadığımı gördüm. Çevremdeki herkesin de bu duyguya sahip olmasına neden oldu. Sonuçta bilim dediğimiz şey ulus sınırlarına hapsedilecek bir şey değil, uluslararası düzeyde yapılan bir şey. Bu destekler çok değerli. Meslektaşlarımızın görmediğini, hissetmediğini onların görmesi, hissetmesi muhteşem bir şey.’’