Bir süre önce Rojava Kürtleri’ni karantinaya almak istercesine bir hendek kazma projesi hayata geçirilmiş, Barzani’nin KDP’si, Türkiye’nin de yardımıyla iş makinelerini dizip kentin çevresine dev çukurlar yaptırmıştı. Bu adım son üç yıldır limoni olan KDP-PKK ilişkilerini iyice kötüleştirecek derken daha fena bir gelişme yaşandı. Geçen pazartesi yani 19 Mayıs’ta KDP; DİHA ve KNK’nin de aralarında bulunduğu PKK ile ilişkili kurumlara baskın yaptı, çoğu gazeteci 25 kişiyi gözaltına aldı. Dün de gözaltındaki kadın hareketi üyelerini sınır dışı etti. Ne gözaltıların ne de sınırdışı operasyonunun gerekçesi açıklandı. KDP’den, Barzani’den çıt çıkmıyor.
* * *
Önce bu son gelişmeye Kürt hareketi ne tepki verdi ona bakalım. Diyarbakır Özgür Gazeteciler Derneği’nden Pervin Yerlikaya, “Bu saldırılar ve baskınlar KDP-AKP ortaklığı ile gerçekleşmektedir. Gittiğiniz yol yol değildir. Büyüklerimizin bir atasözü var; biz kahvaltı olursak siz öğlen yemeği olursunuz” dedi. Kürt hareketinin haber kaynaklarından ANF temel bazı sorular sordu: “Kürt kamuoyu bugüne kadar iç hassasiyetleri gözeterek, sert eleştirilerden uzak durdu. Peki, parlamento, hükümet ve yargıyı hiçe sayarak ve hiçbir gerekçe sunmadan operasyonlar düzenleyen, hendekler kazan, insanları gözaltına alan, sınırdışı eden, Rojava karşıtı eylemlere destek veren bir partinin, Kürtler arası ilişkileri derinden etkileyen tehlikeli eylemlerine ne zamana kadar sessiz kalınacak?” Süleymaniyeli ünlü Kürt siyasetçi Mahmut Otman ise Basnews’a verdiği röportajda Rojava’yla ilgili ne hendek kazmayı ne de PYD’nin tavrını benimsediğini söyleyip bir uyarı yapıyor: “KDP ve PKK arasındaki siyasi sorunlar çözülmelidir. Öcalan ile Barzani’nin bir diyaloğa girmesi barış süreci açısından da önemli. Kürtler içindeki sorunları başka ülkelerin istifade edeceği biçimde tırmandırmamalıyız.”
Peki tırmanır mı?
* * *
Bu soruyu KCK’nin Avrupa’daki üst düzey yetkilisi Zübeyir Aydar’a sordum. Cevap verdi: “Epey bir süredir Barzani sorunu yaşamaktayız. Geçtiğimiz yıl ulusal kongrenin toplanamamasının en önemli sebeplerinden biri de buydu. Şimdi şöyle: 3 yıl önce Suriye’de karışıklık başlayınca Barzani kendi tarafında bir hesap yaptı. Esad düşer, uluslararası müdahale olur, ben de kendi adamlarımı oraya yerleştiririm diye planlıyordu. Bu planı hayata geçirmek için Rojava halkına tek bir yardım yapmamasına rağmen bir sürü diplomatik ilişki yürüttü, kartları kendi lehine değiştirmek üzere. Halbuki halkın birincil ihtiyacı güvenlikti. Bu ihtiyacı PYD karşıladığı için halk onun etrafında toplandı. O sırada, mesela otorite boşluğundan türeyen çeteler Rojava halkına saldırınca Barzani ne yapıyordu? Yardım ve koruma teklif etmek yerine ambargo uyguladı. Çeşitli adamlarına sabotaj eğitimi verdi. Bu adamlar yolda yakalanınca itiraf etti. Barzani onları Araplara bomba atıp karışıklık çıkarsın, Rojavalı Kürtler ile Araplar birbirine düşsün diye göndermişti. Bunu niye yapıyor? Rojava’ya hâkim olamayacağını anladı. 'Benim olmayan kimsenin olmasın' diyor. Tam bir muktedir tavrı! Bu şekilde hem Öcalan’ı hem Kürt hareketini karşısına alıyor. Barzani’nin Rojava’ya düşmanlığı, açık söylüyorum, Türkiye’ninkini aşmıştır.”
“Bu durumda PKK ne tepki verecek” soruma cevabı ise şöyle: “Barzani ve KDP’nin bu eylemlerini Kürtler nezdinde teşhir edecektir PKK. Ama çatışma seviyesinde bir misilleme olmayacağını düşünüyorum. Bunun olmaması için elimizden geleni yapacağız. Bakın, PKK’nin kendi gündemi, planı programı var. Türkiye’deki çözüm sürecinin de bu mantıkla içindeyiz. Yeri gelmişken şunu da belirteyim: Bu yoldan sapmayız ama kimseye de payanda olmayız. Ne AKP hükümetine ne de başkasına. Barış sürecini bugün hükümetle yapıyoruz, gerekirse orduyla da yaparız, başkasıyla da. Kimliğimizin tanınması dışındaki taleplerimizin hepsi Türkiye’nin tamamı içindir. Biz sokaklarda muhalefet yaparken, AKP’nin yanında olup şimdi bizi eleştirenler bunu böyle bilsin.”